երեքշաբթի, 11 մայիսի 2010
Կենցաղային բարքերից մինչև խորհրդարանական բարքեր
«Հայկական ժամանակը» տեղեկացնում է, որ Պտղնիի «Բելաջո» համալիրում «շաբաթ օրը կրակոցներ են հնչել», եղել է վիճաբանություն, որին իբր մասնակցել են Գագիկ Խաչատրյանի, Հրաչյա Հարությունյանի, Ռոբերտ Քոչարյանի որդիները: Ոստիկանությունը խոստացել է թերթի հարցերին պատասխանել այսօր:
«Հայքը» տպագրել է ՄԻՊ Արմեն Հարությունյանի նամակը ՀՀ վարչապետին: Նամակում նշվել է, որ նախորդ ամիս ՀՀ ԱԺ-ում առաջին ընթերցմամբ ընդունված օրինագծերից մեկը, ՀՀ նախագահի հրամանագրի համաձայն, պետք է վաղօրոք կարծիքի ուղարկվեր ՄԻ պաշտպանին, ինչը չի արվել:
«168 ժամը» հարցազրույցի է հրավիրել ԳԱԱ ակադեմիկոս Յուրի Սարգսյանին և ընթերցողին փոխանցել նրա տպավորությունը տարեկան ժողովից և վարչապետի ելույթից, ինչպես նաև երկրի գիտության ներկա վիճակի բնութագիրը` «Կառավարության և գիտնականների միջև պինգ-պոնգը տևական պատմություն ունի»: Պրոֆեսորը չի կարծում, թե «վարչապետի ելույթում նիհիլիզմ կար», ինչպես նաև` «կար ոչ թե վիրավորանք, այլ քննադատություն»:
«Կապիտալը» մեջբերում է վարչապետի այն միտքը, թե այս տարի «տնտեսական աճը կանխատեսվածից ավելի կլինի մի քանի անգամ», իսկ «Ժամանակի» Ա.Խեմչյանը գտնում է, որ այդ աճը «նման հորթային հրճվանքի» հիմք չի տալիս: Պարզաբանելով, թե ինչու, հոդվածագիրը դիմում է նաև տնտեսագետ Վահագն Խաչատրյանի օգնությանը: Վերջինս կարծիք է հայտնում, որ «օլիգարխիկ տնտեսության պայմաններում զարգացում ուղղակի հնարավոր չէ», ավելին, «քանի դեռ բոլոր տնտեսական, քաղաքական և մնացած այլ որոշումները կայացվում են Սերժ Սարգսյանի, Տիգրան Սարգսյանի և մյուս պաշտոնյաների աշխատասենյակներում, ոչ մի զարգացում չի կարող լինել»: Վարչապետի` օլիգոպոլիաներին վերաբերող խոսքը հիշատակել է նաև «Առավոտի» հոդվածագիր Արմեն Ադումյանը` պնդելով, որ «հակամենաշնորհային» հանձնաժողովը «գրեթե գործոն չի հանդիսանում հայաստանյան տնտեսական կյանքի կարգավորման գործընթացներում», քանի որ «օլիգոպոլիաների ներկայացուցիչները մեծ հաջողությամբ շարունակում են իրենց գործը»:
«Գոլոս Արմենի»-ի «Օպտիմալացումն առանց օպտիմիզմի» հոդվածի հեղինակ Արա Մելիքսեթյանը ապարդյուն է համարում պետական ապարատի աշխատանքի արդյունավետությունը բարձրացնելու ջանքերը և բերում օրինակներ, երբ ոչ միայն միջին օղակի պաշտոնյաները, այլև նախարարները բացահայտ անտեղյակ են գործից: Այս թերթի մեկ այլ` «Խորհրդարանը երեք տարի անց» հոդվածը ընթերցողին լավատեսության որևէ դուռ չի թողնում. ինչպես այս ԱԺ-ն է իր նախորդից վատը, այնպես էլ 2012թ, խորհրդարան կգան ավելի վատերը, «քանզի ինչպես կատարելագործումը սահման չունի, այնպես էլ դեգրադացիան»,- գրում է Մարինա Մկրտչյանը: Հեղինակն այս անգամ, իր ասելով, ձեռնպահ է մնում ԱԺ խոսնակին քննադատելուց, քանի որ անարդարացի է համարում ոմանց պատվերով մամուլում տեղ գտած լուտանքները: Նա նաև համոզված է, որ «որոշ օլիգարխների դուր չի գալիս, թե խոսնակն ինչպես է քննադատում կառավարությանը: Ի դեպ, խոսնակը կառավարությանը քննադատում է ըստ էության»,- եզրափակում է հոդվածագիրը:
