չորեքշաբթի, 15 սեպտեմբերի 2010
«Իմ նոր հայրենիք, հզոր հայրենիք...»
Եթե բնապահպան Կարինե Դանիելյանը ժամանակին տեղեկացված լիներ, ապա «վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի գաղափարով կազմված «Մաքուր հայրենիք» ծրագրի անունը կլիներ «Մաքուր և կանաչ հայրենիք». «Մի կողմից ասում ենք մաքուր հայրենիք, մյուս կողմից Երևանում հակասանիտարական և համաճարակային իրավիճակ է ստեղծվում» («Առավոտ»): Պակաս աղետալի վիճակում չէ մեր տնտեսությունը, քանի որ Արա Նռանյանի կարծիքով, որը նա փոխանցել է «Ժամանակի» թղթակցին, մեզանում «չկա դիմադրողականություն և ճիշտ ազգային տնտեսություն կառուցելու ռազմավարություն»: Ինչ վերաբերում է ՀԲ պաշտոնյաների գովեստին, թե «ՀԲ ծրագրերի լավագույն փաթեթը Հայաստանում է և իրենք գոհ են դրա իրականացման արդյունքներից», ապա տնտեսագետը դա բնական է համարում, քանի որ ՀԲ-ն, ինչպես և միջազգային մյուս կառույցները շահագրգիռ կողմ են, «Հայաստանի տնտեսական քաղաքականության մշակողն ու ակտիվ իրականացնողները»: Արա Նռանյանի կարծիքով երկրի փրկությունը «նոր արժեհամակարգի» ձևավորումն է և «նոր սերնդի» ի հայտ գալը: «Հայկական ժամանակն» այսօր փիլիսոփայորեն չի տրամադրված և արձանագրում է փաստերն ու դրանցից բխեցնում սեփական հետևությունները. «Արդեն իսկ ակնհայտ է, որ Հայաստանը մտնում է բարձր գնաճային փուլ», «ՀԺ»-ի համար նաև ակնհայտ է, որ «սա դեռ սկիզբն է»: Այնուհետև թվարկվում են օրեցօր թանկացող ապրանքները` ձեթը, նավթը և իհարկե հացահատիկը, իբրև հետևանք` ալյուրը և հացը: Մինչդեռ «Կապիտալի» հարցերին պատասխանած վերլուծաբան Միքայել Վերդյանի կարծիքով «ցորենի միջազգային գները կարող են նվազել», և ցորենի ներմուծման այս տարվա միջին գինը տոննայի համար չի գերազանցի 300 դոլարը»: Ի լրումն վերը շարադրվածի «Ազգը» փոխանցում է «Կոռուպցիան Հայաստանում» հետազոտության արդյունքների մի մասը. «Հայաստանի տնտեսության զարգացման ամենալուրջ խոչընդոտը», հայ գործարարների կարծիքով «մենաշնորհներն» են, հետո` կոռուպցիան, հետո` ֆինանսատնտեսական ճգնաժամը և այլն:
